آشیانه سخن

وقتی حجاب خودش را با نام چادر بیان می کند و به گونه ای دیگر خود را نشان عوام جامعه می دهد،دلت برای بی حرمتی اش میسوزد .کمی دقیقتر که میشوی میفهمی بی حجاب بودن بهتر از بد حجاب بودن التیامی بربرخی از کمبودهای جامعه ما میشود . دردت زمانی به اوج خود میرسد که از خود نمایی دختری جوان با چادرش سرت را برمیگردانی تا غرق فساد روح او نشوی .

تاسف میخوری که بخواهند از چادر به عنوان یک روپوش استفاده کنند تا هر از گاهی بادی به تن آن انداخته تا پیراهنهای عروسکی و رنگارنگشان را از پس آن نشان چشمان ناپاکی بدهند که در کمین اینچنین انسانهای ساده ای زیر باد خنک نگاههای هوسناک نشسته اند و آن دختران به ناخواسته اسیر طوفان تجاوز میشوند و خیلی سخت باور میکنند که در راهی گام برمیدارند که خانمان سوز است .

راحت اسیر عشق میشوند و سهل تر از آن دست به دست مردانی میشوند که روزی آنان را در پس چادری دیده اند که آن را به غفلت و یا از برای نمایش پوشیده اند.نمیتوانی قبول کنی که از چادر به عنوان ابزار استفاده شود و تو آرام بگیری و نگویی که با یک حجاب میشود فساد کرد .

کمی تعهد به پوشش تو را به جایی میرساند که از آن دفاع کنی نه اینکه برای تو از آن دفاع کنند.


نوشته شده در چهارشنبه 92/1/28ساعت 7:4 عصر توسط پریسا جوادی نظرات () |

Design By : Night Melody